Նամակ եղևնուն
Բարև եղեվնի կանաչ ընկեր ցուրտ տեղերում ձմեռ պապի մոտ ոնցես:Մի մեծ աստղ կդնեըյ քո վրան տարբեր խաղակիքներ կդնեյ քո վրան:
Բարև եղեվնի կանաչ ընկեր ցուրտ տեղերում ձմեռ պապի մոտ ոնցես:Մի մեծ աստղ կդնեըյ քո վրան տարբեր խաղակիքներ կդնեյ քո վրան:
1.Լրացրո՛ւ աղյուսակի դատարկ վանդակները: նախորդող թիվը թիվը հաջորդող թիվը 153 154 155 319 320 321 499 500 501 940 941 942 139 140 141 849 850 851 2.Հաշվի՛ր արտահայտության արժեքը: 240 : 40 + 360 : 40 + 120 : 4 + 400 : 4 = 6+9+30+100=14 800 : 80 + 640 : 80… Read more Մաթեմ
1. Նա գալիս է գիշերով սպիտակ մորուքով և նվերներով Ձմեռ պապ 2.գալիս է դանդաղ սիրուն ու փայլուն դառնում ճանապար դահուկի համար ձյուն
Ձմեռ, վերջապես եկար: Օրորդ ցուրտ են: Ձմեռ, ես քեզ շատ եմ սիրում: Նոր տարին իմ սիրած տոն է: Եղևնին վառ-վառ գույներով, Ձմառ պապը մեր սիրելի իր գեղեցիկ նվերներով: Ես սիրում եմ քեզ ձմեռ:
Աշուն, ցտեսություն: Վառ-վառ գույներ ես բերել մեզ այս տարի: Շատ ուրախ եմ, որ անձրև չկար, օրերդ տաք էին և արևոտ: Ես ասում եմ ցտեսություն քեզ:
ժպտացող վագրը Աֆրիկայի ջունգլիներում ապրում էր Տինո անունով վագրը։ Նա ամեն օր թրչկոտում էր բարձր ծառերի ու կապույտ երկնքի տակ։ Մի օր անձրևից հետո երկնքում յոթ գույն տեսավ, ուրախ-ուրախ Տինոն վազեց իր ընկեր գորիլայի մոտ․ —Այս ինչ գույնզգույն հսկա կենդանի է հայտնվել —Սա կենդանի չէ, սա հաստատ գույնզգույն մեծ բանաններ են, – կատակեց կապիկը։… Read more Ժպտացող վագրը
<<ՈՒրախություն նվիրող մարդուկը>> Հաաաաաաա, հավատացեք կա․․․․ Կա մարդուկ, ով կարողանում է ուրախություն նվիրել։ Հիմա մեր երկրում պատերազմ է, մենք կռվում ենք թշնամու և վարակի դեմ։ Բոլորս տխրում ենք, նեղվում, կարոտում, բարկանում։ Բայց հավատում եմ, որ Մարդուկը զինվորի մայրիկին կտա ժպիտ, հիվանդներին՝ առողջացում, Արցախին ու Հայաստանին խաղաղություն։ Ուրախություն կնվիրի բոլորին, անսահման ծիծաղ․․․ Մարդուկը կքայլի փողոցներով և… Read more Ուրախություն նվիրող մարդուկը
Աշնան բոլոր ծառերը գույնզգույն զգեստներ են հագնում միայն եղեևնին չի պոխվում իր կանաչ հաքուստը:Գիշերվա սառը քմին օրորում Է ճուղեր և փոքրիկ սառը քամին տերևներ ավավապով իրեն երգն են երգում
Աշնան օրերն են հասել, Իջել է ամպը սարին, Եւ հրաժեշտ է ասել, Կռունկը մեր աշխարհին: Բարդին էլ չի սոսափում Արագիլի թևի տակ, Դեղին թերթեր է թափում Առվակի մեջ կապուտակ: Կարմիր խարույկ է կարծես Ծեր տանձենին անտառի, Թվում է, թե մոտ վազես, Ձեռք ու ոտքդ կվառի… Քամին շատ էր թափառել, Պարապ-սարապ թևը կախ, Բայց արդեն գործ… Read more Աշուն